“Slapen is voor baby’s”, zeggen ze wel eens. Nou ik kan je vertellen, die baby van mij… die denkt daar heel anders over. Slaap is voor hem soms ‘totaly overrated’ (tot spijt van zijn moeder). Ik denk dat ik best wat kan hebben qua slaapgebrek. Ik heb immers een burn out gehad. En daar waar veel mensen met een burn out juist extra slapen, lukte het mij het slapen juist voor geen meter. Maar er was 1 groot verschil in die fase. Ik had nog geen kinderen. En dat wat ik snachts niet kon verwerken aan prikkels, kon ik overdag wel. En dat is misschien wel wat ik het meest intens vind van slaap te kort met kleine kids. Je kan niet anders dan weer opstaan de volgende dag en zorgen voor je kinderen. Ze kunnen het niet zelf. Ze hebben je nodig. Iets wat ik met vlagen rete irritant vind. Niet echt ‘mama nobel’ om te zeggen, maar ik vind het continu zorgen voor een ander een zware taak. En regelmatig vind ik het ook gewoon niet leuk.
Ken je de vijf talen van de liefde? In het heel kort vertelt een beste meneer genaamd: Gary Chapmann, dat er vijf universele liefdestalen zijn. Dit zijn manieren van liefhebben. Iedereen reageert op 1 of 2 van deze talen het beste. Of te wel als deze taal met jou gesproken wordt, voel je je extra geliefd. Hier laad je van op. En zoals het zo mooi beschreven staat in het boek, als iemand tot jou spreekt in jouw primaire liefdestaal, vult je liefdestank zich weer. De vijf liefdestalen zijn: kadootjes (hallo nummer 1 hier), samen zijn ( in het engels: qualitity time (ook een primaire taal van mij), aanraking (touch), positieve woorden en dienen (dingen doen). Nou ik kan je vertellen, dienen is niet mijn taal van liefde. Zowel niet om te ontvangen (zeluf doen!) en ook niet echt om te geven. En ik zeg niet dat je als moeder de hele dag je kinderen aan het (be)dienen bent, maar ik geloof wel dat het bij sommige mama’s meer vanzelf gaat en dat sommige mama’s het ook echt leuk vinden en voldoening halen uit lekker voor de kinderen zorgen. Die mama’s heb ik hoog in het vandel zitten. Dit zijn ook van die mama’s die vrijwillig aanbieden om op je kinderen te passen (VRIJWILLIG….. dat zegt genoeg toch). Maar goed, dienen is dus niet echt mijn liefdestaal. En dat is ook goed. We zijn allemaal anders. En daarom is het ook zo lekker als je allemaal verschillende vriendinnen hebt, want joejoe de één past op je kinderen en van de andere krijg je cadeautjes en ik ga het liefst een lekker gesprek met je aan terwijl we samen koffiedrinken.
Terwijl ik dit zo schrijf en nog eens kijk naar de twee liefdestalen die bij mij bovenaan staan is dus ‘samen zijn’ er wel eentje. Grappig, want te veel samen zijn vind ik ook lastig. Ik ben ook graag alleen. Ook denk ik omdat ik op die manier het beste mijn prikkels goed kan verwerken. Ik ben gewoon snel overprikkeld door mensen en onder-prikkeld als ik niet genoeg met mijn hersenen doe. Haha, lekker tegenstrijdig. Daarom kan ik na een slechte nacht beter een dag werken (lekker actief met mijn koppie), dan een dag voor de kinderen zorgen (hallo lawaai en contact en aanraking en dienen).
Goed het was een enorme brug, maar we zijn weer bij dat slapen. Onze lieve boy heeft wilde nachten (je dacht dat dat kwam als ze ouder waren… weer een ander soort zorgen), maar nee hoor. Nijs zegt regelmatig een keer of 5, soms 8 soms wel 15 keer ‘hallo’, snachts. Soms om de twee uur, soms heeft hij een periode van een uur of twee uur dat hij elke 5 a 10 minuten komt. En gelukkig hebben we af en toe ook nachten dat hij maar 2 of 3 keer komt. Maar we hebben net een periode achter de rug dat hij zo’n 8 weken lang tussen de 5 en 15 keer per nacht kwam. Man ik kan je wel vertellen… ik werd daar niet echt een leuker mens van.
Eén van mijn kernwaarden is: ’leven met passie’. Die kernwaarde werd door de slaap te kort flink naar achteren gedrukt. Slaap te kort kan je echt veranderen in een ander soort mens. Daar waar ik graag bruis van leven, schoot ik weer in de overlevingsstand. En dat is ook niet gek en als dat af en toe gebeurt is dat niet erg. Maar ik merkte ook meteen dat ik niet de dingen meer prioriteerde die voor mij als persoon belangrijk zijn (iets doen met mijn koppie of juist met mijn talenten). Die dingen waardoor je leeft met passie, verdwenen voor mij ook op de achtergrond. Tot afgelopen weekend. Ik dacht opeens: wat nou als ik het los koppel. Volgens mij kan je prima leven met passie en slaap te kort hebben. Anders zou er geen hoop zijn voor sommige mama’s en we met z’n allen net zo futloos door het leven gaan als mijn haar….
Volgens mij is het niet een kwestie van je leven aanpassen, maar je levenstempo. Prioriteiten stellen wordt nog belangrijker en tijd maken voor de dingen waar je van oplaadt, nog essentiëler. Ik merk persoonlijk dat als ik dit doe, ik ook meer kan genieten van de dagen met de kinderen. Na een extreem slechte nacht is soms het vooruitzicht dat ik iets ga doen waar ik van oplaad, voldoende om niet helemaal gebukt te gaan onder het slaap te kort.
Als je iemand bent die het leven intens leeft, (zoals ik), helpt het ook om je dag gewoon korter te maken. Simpelweg door op tijd naar bed te gaan. Of om het in kleine stukjes op te breken (door bijvoorbeeld tussen de middag een dutje te doen). Leven met passie, geeft energie. Juist als je moe bent. Dus ga opzoek naar dingen waar je van oplaad. En met betrekking op je kids: doe op de dagen dat je gebukt gaat onder vermoeidheid, de dingen die je leuk vindt om te doen ( ik snap dat sommige dingen ook moeten gebeuren). Maar was jij van plan om de speelgoedkast op te ruimen, maar je vind dat een rotklus en je nacht was meer dan poep? –> kies er dan een ander moment voor). Laad je op van de natuur? Ga met je kids naar het bos. Laad je op van samen zijn? Ga op stap met je kinderen en ontmoet een vriendin met kinderen in de speeltuin. Doe je het goed met je voeten op de bank en even een serie kijken? Zet je kinderen ook even achter een schermpje en pak je moment. Opa of oma in de buurt? Laat je kinderen daar even een paar uur spelen, en ga iets doen wat je blij maakt en oplaad (of slapen). En als laatste tip: zorg voor zo’n vriendin die VRIJWILLIG wil oppassen op jou kids.
Liefs Barbara
