De eerste les is meteen een hele goeie (al zeg ik het zelf). Namelijk: Maak overal een feestje van! Want als er iemand van alles een feestje kan maken, dan is dat Saar. Ze kan het ook zo mooi uiten. ‘Het lijkt wel feest’, of ‘daar heb ik helemaal zin in’, of ‘daar word ik helemaal blij van’, zijn drie uitspraken die we hier thuis veel horen. (naast hier en daar een emotionele huil,- drift of theatrale bui –> het blijft een kind van haar moeder).
Net als haar moeder, is Saar dol op kadootjes. Gelukkig is ze nu in de fase dat ze ook heel blij is met ‘denkbeeldige’ kadootjes (dat scheelt behoorlijk in de portemonnee). Iedereen krijgt van haar kadootjes. Ook zijn haar favorieten knuffels bijna elke dag jarig en moet er een feestje gevierd worden. Het mooie is, dat een feestje voor haar iets bijzonders is, zonder dat het iets bijzonders hoeft te zijn… (snap je?). Gewone dingen in een iets andere setting zijn als een feestje. In plaats van een broodje binnen eten, doen we dat met mooi weer wel eens in de vorm van een picknick. FEEST! Op zondag kijken we vaak samen een film (of nu formule 1) en dan eten we voor de tv… FEEST. Bij het boodschappen doen, mag ze een vers broodje uitkiezen voor tussen de middag (FEEST). Verse bloemen op tafel… FEEST! Je snapt het idee. Van zelfs de normale dingen, kan Saar een feestje maken. En dat inspireert mij enorm.
Ik ben soms meer het: taakgerichte, ‘het glas moet nog verder inschonken worden type’…. Want tja… er kan altijd meer gebeuren. Saar leert mij om te vieren wat er allemaal al gedaan is. In plaats van altijd maar vooruit te kijken en meer te willen, wil zij gewoon even stil staan en genieten en dat is mooi. Dingen hebben bij haar ook niet veel haast. Neem nou het rondje op de step. Het liefst stopt ze voor elk geluidje, elk bloementje en alle buren die met de hond langslopen. Steppen is voor haar niet een wedstrijdje, iets waar ze snel in moet zijn of kilometers mee moet maken. Het is voor haar een geniet-moment. Gewoon lekker buiten zijn, alle tijd en genieten van de natuur en de mensen. En daar loop ik dan met mijn haast, want ik heb bedacht dat als we een half uurtje een rondje lopen, ik dan nog dit en dit en dit kan doen… (de laatste week is het trouwens aan haar vader voor het dagelijkse step-rondje… ik red net de brievenbus… aan het eind van onze oprijlaan…)
Net als bij een feestje, vindt Saar het wel jammer als die leuke dingen afgelopen zijn. Dingen duren haar nooit lang genoeg. Dat heb je denk ik als je gewoon echt geniet van het kleine. Ach ja en als het eenmaal is afgelopen en we even gebaald hebben, dan verzinnen we snel weer iets nieuws waar we een feestje van kunnen maken. Ik denk dat mijn grootste leerpunt met deze les is, is dat het niet gaat om een activiteit – maar om hoe je het beleeft en vooral met wie. En Saar beleeft alles intens en zo kan ze ook genieten van alles wat ze doet. Regelmatig zegt ze: ‘dit is echt leuk he mama’. En dat iets echt leuk is, hoe simpel ook… dat is voor haar een feestje. Hoe mooi is dat! Ze heeft geen partyplanner, 40 gasten en 300 ballonnen nodig. Nee een simpel picknickje met een broodje brie is meer dan voldoende. Want ze wil eigenlijk gewoon samen zitten en lekker kletsen. Zij heeft het begrepen. Van het leven maak je eenvoudig een feestje gewoon door te zijn in het moment, blij te zijn met wat je hebt en dit intens te delen met de mensen die je lief vindt. Ik zeg: Dank je wel lieve Saar – wat een mooie les!
Liefs Barbara
